De oorlog in Israël heeft een aantal grote gevolgen. Hieronder geven wij een aantal gevolgen. Hierin maken we onderscheid in economische, sociale en demografische gevolgen.

* economische gevolgen

Economisch ging het voor de Tweede Wereldoorlog zowel de Joden als de Arabieren beter door de Joodse immigranten. Israël werd vanaf haar oprichting in 1948 wel geboycot door de Arabische landen, maar dankzij hard werken en steun van Joden uit het buitenland en handel met het Westen werd het toch een rijk land. De Arabieren in Israël profiteerden hier ook van, maar minder dan de Joden. Nadat Israël in 1967 de overige Palestijnse gebieden bezet had, ging het de Palestijnen die daar woonden over het algemeen ook beter. Het is echt wel slechter geworden in de jaren ’80 door de slechte economische periode, en nadat de Palestijnen in 1987 in opstand kwamen is het nog veel slechter geworden, omdat Israël allerlei maatregelen nam die de economie belemmerden. De Palestijnen krijgen veel geld van de internationale gemeenschap, en Israël krijgt vooral van de Verenigde Staten veel geld. Voor Israël is het altijd duur geweest om zo’n groot leger met veel moderne wapens in stand te houden, en door het geweld komen er tegenwoordig minder toeristen naar het land. Ze zijn deels daarom ook wel afhankelijk geworden van de Amerikaanse steun. Door het oplaaiende geweld mogen de meeste Palestijnen niet meer in Israël werken en is er weinig handel meer. De Palestijnen zijn daardoor in armoede vervallen.

* sociale gevolgen

Sociaal gezien heeft het conflict natuurlijk heel negatieve gevolgen gehad, waarvan de vlucht van Arabieren en Joden uit elkaars landen de meest zichtbare is. Veel Arabieren zijn de Joden gaan haten en andersom ook. Als er in Israël verkiezingen zijn, gaat het vooral om welke partij het land het beste kan verdedigen of welke partij het beste voor vrede kan zorgen, en worden andere problemen in het land genegeerd. De Palestijnen stemden in 2006 op de radicale Hamas die geen vrede met Israël wil en nu de macht heeft in de Gazastrook. Het wordt er allemaal niet beter op.

* demografische gevolgen

Demografisch gezien hebben de immigratie en de vluchtelingenstromen ertoe geleid dat in Israël nu een grote Joodse meerderheid is. Voor de oorlog in 1947-1948 woonden er 1,2 miljoen Arabieren en 650.000 Joden in het gebied, en de Verenigde Naties hadden een verdeling bedacht waarbij het gebied dat voor Israël bestemd was een kleine Joodse meerderheid van 55% had. Nu is ongeveer 80% van de inwoners van Israël Joods. Israël heeft alle Joodse vluchtelingen goed opgevangen en een huis gegeven. De Arabische landen – behalve Jordanië – hebben geweigerd de Arabische vluchtelingen uit Palestina een nieuw thuis te geven, zodat de meesten nog steeds als vluchteling leven, ook hun kinderen en kleinkinderen die nooit in Israël zijn geweest. Met name in Libanon en ook in Syrië leven de Palestijnse vluchtelingen onder heel slechte omstandigheden, zonder fatsoenlijke huisvesting, en zij hebben vaak geen werk en inkomen om in hun levensbehoeften te voorzien en leven grotendeels van hulp van de Verenigde Naties. Indertijd zijn er zo’n 700.000 Palestijnen gevlucht of verdreven, maar met hun nakomelingen erbij zijn er nu meer dan 5 miljoen vluchtelingen, en hun aantal groeit nog steeds. Dit is een groot en schrijnend probleem. De meeste Palestijnen en andere Arabieren vinden nog steeds dat deze vluchtelingen naar Israël moeten kunnen teruggaan, maar Israël wil hoogstens een klein deel terug laten, omdat veel Palestijnen vijanden van het land zijn die destijds de Joden hebben willen verdrijven, en omdat Israël een Joodse meerderheid wil houden. Als alle vluchtelingen met hun nakomelingen terug zouden komen naar Israël zouden ze al snel de meerderheid zijn, en zouden de Joden weer een minderheid worden. Israël vindt dat de Palestijnen zelf een deel van de vluchtelingen in de toekomstige staat moeten opvangen, en de rest in de Arabische landen, zoals Israël de meeste Joden uit de Arabische staten heeft opgevangen. De Palestijnen krijgen ook meer kinderen dan de Joden, dus het probleem wordt nog steeds groter.